دتکتور دودی

دتکتور اعلام حریق چیست؟

وسیله یا ابزاری که برای تشخیص وجود یک شی یا ماده خاص طراحی شده است. در اصطلاح آتش نشانی دتکتور به وسیله ای گفته می شود که توسط آن می توان حریق یا اثرات جانبی آن مثل دود و حرارت را تشخیص داد.

جزء یکی از رایج ترین دتکتورها است. به دود ناشی از حریق حساس است. سرعت واکنش، پوشش دهی و قیمت آن بیشتر ولی اطمینان کمتری نسبت به دتکتور حرارتی دارد. دتکتور دودی بر اساس مکانیسم عملکرد به چهار نوع دتکتور دودی نوری، یونیزاسیون، بیم دتکتور و دتکتور دودی مکشی تقسیم می شود.

نحوه سیم کشی دتکتور

برای دتکتورها دو سیم کشی نیاز است. یک سیم کشی آن ها را به برق شهر وصل می کند و دسته دیگر آن ها را به کنترل پنل نصب می کند. دتکتورهای آتش نشانی دارای پل های مثبت و منفی هستند، و در هر جای مدار (اول، آخر و وسط) می توانند قرار گیرند. دتکتورها باید به صورت متوالی قرار گیرند. سیم کشی آن ها موازی است و مقاومت انتهای خط را روی پایه آخرین دتکتور نصب می کنیم.

مطابق با استاندارد BS حداکثر ۳۲ عدد دتکتور می تواند در هر زون باشد اما بهتر است برای دقت بیشتر به کاتالوگ آن مراجعه کنید.

دتکتورهای تولیدی های مختلف ممکن است تفاوت اندکی در شکل ظاهری و نحوه سیم کشی و نصب داشته باشند اما ما در زیر به نوع رایج آن پرداخته ایم.

دتکتور دارای 5 پایه است. که نام گذاری آن ها از 1 تا 5 است. پایه 1 و 2 به ترتیب خروجی و ورودی (L1IN, L1OUT) مثبت زون هستند. پایه 4 و 5 پایه مثبت و منفی ریموت اندیکاتور و پایه 3 (L2) پایه ورود و خروج منفی زون می باشد.